Erbo-de-santo-Barbo(-mejansiero)
Barbarea intermedia
Brassicaceae Cruciferae
Autre noum : Cassouleto-jauno.
Nom en français : Barbarée intermédiaire.
Descripcioun :Aquesto erbo-de-santo-Barbo trachis pulèu en mountagno dins li mitan umide. Tóuti li fueio, pas bèn grosso, soun proun divisado fin qu'à la costo emé un darrié tros en ferre de lanço. Si boudousco soun mai courteto qu'encò de Barbarea verna.
Usanço :Sabèn pas s'aquesto Barbarea èi manjadisso coume lis àutris erbo-de-santo-barbo.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Barbarea
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Raro au nostre
Liò : Mountagno mejano
- Champ
- Camin
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Barbarea intermedia Boreau, 1840
Pin(-de-mountagno)
Pinus mugo subsp. mugo
Pinaceae
Noms en français : Pin de montagne, Pin couché.
Descripcioun :Lou pin-de-mountagno, Pinus mugo subsp. mugo, rebalo au sòu e fai raramen mai de 2 m d'aut. Trachis dins quàuqui relarg secarous dis Aup Marino e dis Autis Aup souvènt sus li cresten. Se destrìo dóu pin-à-crouchet que justamen lis escaumo an quàsi ges de crouchet.
Usanço :Li jóuini brout podon servi à faire de sirop e d'aigardent. Lou cor dóu bos servié à passa tèms de faire de tié (vèire à Pin-gavot) pèr s'esclara.
Port : Aubre
Taio : 0,3 à 2 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Pinus
Famiho : Pinaceae
Ordre : Pinales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 7 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2600 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Roucaio
- Champino
- Pelouso
- Esboudèu
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Pinus mugo subsp. mugo Turra, 1764